Wir ham zu Hause ene Gadde,
eingezäunt mit lauter Latte.
Die Latte hörn kurz uff überm Bodde,
damit sie net faul wärn und net verotte.
Und weil ich noch Brombeern zu flügge hatte,
war ich neulich in mei Gadde.
Un wie ich so durch mei Lattezaun gugge,
kimmt ener gelafe, als wär er meschugge.

Er kimmt immer näher, ich denk schon nanu,
der kimmt ja direkt uf mein Gaddezaun zu.
Dann war er am Zaun guggt runner und ruff,
ich stand mäusenstill un denk: ''nu pass uff".
Das ich net Blind worn bine, des is e Wunner,
der Kerl macht grad vor mir sei jose runner,
Dann tut er sich bedächtig bigge,
um sich e Mordsding aus dem kreiz zu drigge.
Doch eh der Segen kam von obe,
hab ich schnell mei Schipp unerm Zaun durchgeschobe.
Ich hab da gestanne und mir det Lache verbisse,
derweil hat der Kerl uff mei Schippe geschisse.
Un als der Schippestiel sich hat geboge,
da hab ich mei Schipp schnell weggezoge.
Es kam so wie ich's mir gedacht,
der Kagger wollt gugge, was er gemacht.
Er dreht sich herum, tut die Aage ufreise,
und denkt nanu, wo iss denn mei Scheisse.
Erst guggt er ins Gras und dann uff sei Schuh
und denkt,das geht net mit rechte Dinge zu.
Er hat nichts gesehe und auch nichts geroche,
da ist im der Angstschweiß ausgebroche.
Die Knie, sie warn im schon ganz lasch,
er packt sich an´n Kopp und dann an´n Asch.
Und als ersich dort net de Finger beschmiert,
weis er, hier is e Wunner passiert.
Er kimmt net mehr raus aus em Staune und Stutze,
vor Schreck vergisst er sich de Arsch abzubutze.
Er rafft sei Buchs ruff und dann rennt er fort
Aus Angst vor dem unheimliche Ort.
Doch ich kann keine Brombeere mehr flügge,
kann vor lauter Lache net mehr stehn noch mich bügge.
De ganze Tag hab ich noch gelacht,
weil ich mit mei Schipp hab e Wunner vollbracht.
Vor Freud hab ich im nachgerufe:
„Hab Dank du ruchloser Kagger,
die Schipp hat mir grad noch gefehlt für mein Acker".
En Tag später bin ich wieder in Gadde,
da seh ich an mei Zaun en Schatte.
Ich schleich mich hin und bin von de Socke,
da tut doch der Scheißer schon wieder hocke.
Pass uff, denk ich, den will ich mal negge
Un schon bin ich fort hinner de Brombeerhecke.
Ich lauf schnell zum Stall wo die Hühnerscher sitze
Um ihne ein Ei aus dem Nest zu stibitze.
Dann nahm ich mei Schipp un schlich auf de Socke,
zurück an de Zaun , wo der Kaggertut hocke.
Er sucht grad Papier um de Hinner zu putze.
Ich denk: „Die Zeit musste nutze" .
Schnell hab ich , es is net geloge,
mit mei Schipp die Scheiss unerm Hinnern weggezoge.
Das Ei aber legte ich im leise und sacht,
an die Stell, wo er sei Haufe gemacht.
Es kam so wie ich mirs gedacht
Der Scheißer wollt gugge was er gemacht.
Er dreht sich herum tut die Aage uffreiße
Un denkt: „Nanu, das ist doch kei Scheiße".
Das is doch en Ei, wies die Hühner tun lege,
er kanns noch net fasse, was is das en Sege.
Schnell mit dem Ei zu seiner Frau tut er laufe
Un Schreit: „mir brauche kei Eier mehr ze kaufe".
Un dann erklärt er ihr klipp und klar
wie es bei dem Scheiße am Gaddezaun war.
Die Frau meint: „Das musste mir beweise,
e Mensch kann doch keine Eier scheiße".
Da sagt der Mann: „Na gut Emma, scheen,
beim nächste Kagge kannstet ja sehn,
doch musste warte bis morge,
denn heute kann ich's nimmer besorge".
Am annern Tag da wars dann soweit.
„Frau", ruft der Mann, „es wird höchste zeit,
komm schnell mit nem Hut und halt ihn mir unner,
sonst falle de Eier so hart herunner".
Die Frau kimmt gelaafe, so schnell se kann,
er hockt scho am Bodde und fängt auch scho an.
Sei Arsch tut krache wie e Gewitter im Mai,
doch was dabei rauskimmt, war was anner als e EI.
Sei Frau guckt in de Hut und fängt an ze chenne,
dann tut se wie wild in de Stub rumrenne,
Sie tritt ihm in de Hinnern und schreit voll Wut:
„Mich hasste beschisse un auch mein Hut". ........